Interview
‘’Ik ben al gelukkig als er een hond is’’
Interview met Nicole Sellmeijer
In iedere organisatie vind je één persoon zonder wie niets mogelijk zou zijn. Dit mysterieuze figuur lijkt achter de schermen aan elk knopje te draaien en is vaak verantwoordelijk voor meer dan zijn of haar functietitel doet vermoeden. Deze stille krachten wekken zowel bij werkgevers als collega’s ontzag en bewondering op en bewegen door de organisatie als Messi en Ronaldo over het veld. We noemen ze de MVP of, zoals in ons geval, Le NICO. Beste lezer, maak kennis met de persoon zonder wie dit alles niet bestond: onze ‘Digital Designer’ en ‘Head of Bijna Alles’, Nicole Sellmeijer!
Nico, welkom! Ga zitten want we gaan meteen beginnen. Vertel ‘s, wie zijn je ouders?
‘’Mijn moeder heet Gretha. Zij woont samen met m’n vader Ron in ‘S-Gravenzande, het dorp waar ik ben opgegroeid. Voor diegenen die het niet kennen: het ligt aan de kust in de buurt van Hoek van Holland. Mijn ouders zijn al bijna heel hun leven gezellig samen! M’n moeder zorgt voor het huishouden en m’n vader is financieel adviseur. Hij schijnt goed te zijn met geld en cijfers… Hij is een soort Tam’’. (Tamar van Heesewijk; red).
Hoe was jouw jeugd in ‘s Gravenzande en hoe was jij als kind?
‘’Ik heb daar een prima jeugd gehad! Ik was veel op het strand en veel met de honden. Dat was eigenlijk precies hetzelfde als hoe het nu is als ik een weekendje naar m’n ouders ga… Ik was altijd heel braaf vroeger. Echt het braafste meisje van de klas. Dat omschrijft mij het beste denk ik… Maar ik was ook heel ondernemend, creatief en veel bezig met dieren.’’
En als puber? Veranderde de brave Nicole toen in een rebel?
‘’Nee, eigenlijk ben ik nooit echt heel rebels geweest. Dat vind ik soms wel eens jammer. Ik ben echt altijd wel braaf gebleven… Tegenwoordig probeer ik iets rebelser te zijn!’’
Waarom vind je het jammer dat je niet zo rebels geweest ben en op welke manier komt het nu dan opzetten?
‘’Haha, zoiets is achteraf wel leuk voor de verhalen, toch?’’ Nicole blijft even stil terwijl ze nadenkt over het volgende deel van haar antwoord: ‘’Ik heb misschien het gevoel iets gemist te hebben, maar niet echt concrete voorbeelden van manieren waarop ik nu rebels ben. Het zijn eigenlijk allemaal hele kleine dingetjes die voor mezelf dan veel groter lijken. Het is meer dat ik nu vaker m’n mond opentrek als ik het ergens niet mee eens ben. Maar dat is misschien niet eens rebels maar…’’ Na een paar seconden nadenken vervolgt ze: ‘’normaal’’.
En toen ging je naar Den Haag om te studeren. Vertel ‘s, wat ging je studeren en hoe was jouw Haagse studentenleven?
‘’Ik heb eerst nog een tijdje bij m’n ouders gewoond, maar dat vond ik erg veel gedoe. Ik zat iedere dag 3 uur in de bus! Anderhalf uur- heen en anderhalf uur terug….. Op een gegeven moment had ik daar gewoon geen zin meer in. Op m’n 18e ging ik op mezelf wonen. Ik ben sindsdien 5 keer verhuisd en heb echt bijna overal in Den Haag gewoond. Ik studeerde Communicatie en Multimedia Design. Dat is een studie waarbij je van alles leert omtrent design en vooral het designen van interfaces; zorgen dat applicaties gebruiksvriendelijk zijn. Eigenlijk gaat dat om ontwerpen vanuit het oogpunt van een gebruiker… Tijdens m’n studie heb ik ook nog een semester in Finland gestudeerd. Dat was mijn lievelingstijd. Na m’n afstuderen ben ik geëindigd bij Corekees.’’
Geëindigd bij Corekees? Je zegt het op een manier alsof het een doodlopende steeg is…
Nicole lacht hardop: ‘Ja, shit…. Zo klinkt het wel he?’
Waarom heb je voor CMD gekozen? Waarom design?
‘’Al zolang als ik me kan herinneringen ben ik creatief bezig. Het begon met knutselen, toen werd het tekenen en daarna heb ik ook nog een hele lange tijd gefotografeerd. Kinderen, honden, families, ik zette alles op de foto. Dat was m’n eerste side-business! Daarna heb ik ook nog portretten van honden getekend. Dat was ook echt booming. Toen zij iemand: ‘CMD, dat lijkt me echt iets voor jou!’ Vervolgens ging ik daar kijken en was ik meteen verkocht.’’
Wat vind je het mooiste aan jouw vak? Aan jouw werk als designer?
‘’Ik houd ervan om dingen mooi te maken. Daar haal ik energie uit! Als ik iets zie wat eerst lelijk is en daarna mooi word ik gewoon heel erg blij. Bijvoorbeeld de website van Corekees… Misschien niet zo leuk om te zeggen, maar toen ik 3 jaar geleden als afstudeerder binnenkwam was die echt heel lelijk… Ik vind het vet om te zien hoe we die steeds een beetje beter en mooier maken.’’
Door te zeggen dat jij uitsluitend designer bent doen we jou enorm te kort. Jouw werk heeft immers heel veel overlap met andere disciplines. Zie je jezelf ooit wat anders doen buiten ontwerpen?
‘’Leuke vraag! Ik denk het wel, maar ik verwacht ook altijd iets te blijven doen met vormgeving en creativiteit. Dat is wat ik leuk vind én goed kan. Bij vrienden en familie help ik vaak met de inrichting van huizen. Dan vragen ze bijvoorbeeld of ik wil meekijken wanneer ze hun woonkamer verbouwen. Ik sluit niet uit dat ik ooit iets met interieurdesign of iets dergelijks ga doen.’’
Je hebt ooit stage gelopen bij Corekees. Wanneer was dat en hoe was dat?
‘’Ja, dat was in juni 2019. Bijna drie jaar geleden! En ja, dat was leuk. Anders zat ik hier niet. Wat me bijgebleven is? De informele sfeer op kantoor en hoeveel vrijheid we hier hebben in ons werk. Dat is sindsdien ook niet veranderd. We zijn wel een stuk geordender geworden. We werken tegenwoordig zo planmatig, dat is echt mooi om te zien. We zijn nog wel hartstikke informeel. Dat is gelukkig niet veranderd.’’
En nu werk je fulltime bij een duurzaam investeringsplatform. Is duurzaamheid belangrijk voor je?
‘’Ja!’’
Waarom?
‘’Ik ben me heel bewust van de problemen in de wereld. Als ik beelden zie van kinderen met hongerbuikjes dan wordt ik daar écht verdrietig van. Ik heb niet per se het gevoel dat ik in m’n eentje iets kan veranderen, maar dingen die ik wel kan doen, doe ik graag: Ik scheid mijn afval, eet geen vlees en werk bij een duurzaam investeringsplatform, dat soort dingen. Door bomen te planten help ik die kinderen misschien niet direct, maar ga ik misschien wel klimaatverandering tegen en draag ik daarmee indirect bij.’’
Geeft dat jou zingeving in je werk?
‘’Ja. Dat heeft denk ik meerdere lagen. Want met Corekees dragen we bij aan duurzaamheid en de duurzame energietransitie, maar omdat we zo’n klein bedrijf zijn draag ik ook bij als designer en op heel veel andere vlakken. Op die manier kan ik ook echt impact maken binnen Corekees en dat vind ik heel leuk aan dit bedrijf. Bij een grote corporate zou ik een klein deel in het geheel zijn en hier kan ik simpelweg veel meer betekenen! Dat geeft zingeving.’’
Je loopt nu 3 jaar bij Corekees rond, probeer je Corekees eens voor te stellen over drie jaar van nu. Wat is er allemaal anders en wat is hetzelfde?
‘’Sowieso vééél meer projecten! Tegen die tijd hebben we er een stuk of vijf afgerond en staan er nog eens vijf online. Er zijn dan ook wat mensen bijgekomen die zich fulltime op het scouten van nieuwe projecten richten. En natuurlijk iemand die samen met mij de branding en de marketing weer naar een hoger niveau gaat tillen. Eigenlijk verwacht ik dat Corekees over drie jaar een stuk groter is, maar nog steeds dezelfde onderlinge sfeer heeft. En we moeten een kantoorhond hebben! Dat is heel belangrijk. Echt belangrijk!’’
Kantoorhond. Check! Maarre Nico, heb jij eigenlijk nog gekke hobbies?
‘’Ik kom om in de hobbies! Maar jij doelt op mijn planten… Ik heb in mijn slaapkamer van 15 m2, in een gedeeld huis met nog drie meiden, een verzameling van ongeveer… 90? planten?‘’
90 planten…. Op 15 vierkante meter?
‘’Ja, dat past nèt. Ik heb een glazen kast en daar zitten allemaal gezellige plantjes in. Ik ben overigens wel een beetje aan het afbouwen. Dat houdt in dat ik alle normale planten aan het weggeven ben en vanaf nu uitsluitend voor de speciale planten ga…’’
Wat is een speciale plant? Kun je een voorbeeld geven?
‘’Een speciale plant is eigenlijk een zeldzame plant. Het is echt een gek wereldje: er zijn heel veel mensen die speciale planten verzamelen en je kunt natuurlijk stekjes knippen van die planten en die dan weer ruilen met andere mensen die óók speciale planten hebben. Het is alsof je Pokémon kaarten ruilt.’’ zegt Nico terwijl ze in lachen uitbarst.
Wat is je meest bijzondere plant?
‘’M’n meest bijzondere? Ik heb een Marantha Light Veins, die is echt vet mooi!’’
Wat maakt ‘m zo mooi?
‘’Kijk dat blad! Wist je dat een stekje van deze plant op Marktplaats gewoon 30 euro oplevert? Dat is m’n huidige side-business. Van die 30 euro kan ik dan weer nieuwe planten kopen… Deze hobby bekostigt zichzelf! Ik vind m’n Philodendron Pink Princess ook heel leuk. Die heeft roze vlekken en het is iedere keer weer een verrassing hoe een nieuw blad eruit ziet. Philodendrons zijn leuk omdat ze makkelijk zijn en je ze heel makkelijk kunt stekken.’’
Stel je voor dat je zelf een plant was, wat voor plant zou jij zijn?
‘’Wat voor plant ik zou zijn? Pfff… Wat een vraag! Ik heb zo veel planten in m’n hoofd… Maar als ik nu écht iets moet noemen ga ik voor de Philodendron Verrucosum. Die moet je maar ‘s Googlen. Die plant ziet er gewoon goed uit, ze is aaibaar, en een klein beetje kwetsbaar én ze heeft kleine stekeltjes op de stengels. Die stekels prikken niet, maar ze zijn er wel. De Verrucosum is ook heel sterk. Ze groeit altijd! Ook in het donker: dat ben ik!’’
Groei jij zelf ook in het donker?
‘Ja, ik denk het wel.’’
Heb je het gevoel dat je als mens nog aan het groeien bent of ben je op een plateau beland?
‘’Nee, ik ben wel echt veel aan het groeien de afgelopen tijd. In m’n eigen onzekerheid en de sociale angsten die ik soms had ben ik écht gegroeid. Daar heb ik de laatste tijd veel minder last van. Ik voel me zekerder, ben niet meer zoveel aan het overdenken als ik met mensen gesproken heb. Ik voel me gewoon steady!’’
Op welke manier ervaarde je eerst die onzekerheid?
‘’Vroegah had ik in bijna iedere communicatie met mensen last van onzekerheid. Dat is een groot ding geweest. Bijvoorbeeld bij het geven van een presentatie, of als ik een call heb voor werk. Alles waarbij ik mezelf moest presenteren met ‘externe’ mensen…. Daar kan ik soms nog steeds onzeker van worden.’’
Ervaar je die onzekerheid ook in je privéleven?
‘’Ja. De laatste tijd een stuk minder, want ik heb eraan gewerkt. Maar het is zeker iets wat me belemmert of heeft belemmerd.’’
Hoe heb je daaraan gewerkt? Stel dat ik dat ook zo ervaar en graag jouw advies wil, welke tips zou je me dan geven?
‘’Ga in therapie en wees tevreden met kleine stapjes. Het klinkt heel cliché, maar: aardiger zijn voor jezelf. Dat is misschien nog wel het grootste: eerst zorgen voor jezelf, dan pas kun je anderen..’’ Nicole stopt om na te denken: ‘bedienen..?
Je moet eerst jezelf aardig vinden voordat je anderen kunt toestaan jou aardig te vinden. Als je jezelf niet aardig vindt staat dat altijd tussen het contact met je medemens in. Dan denk je: ‘diegene kijkt naar mij zoals ik naar mezelf kijk’. Als je dat zelfbeeld een beetje verandert dan scheelt dat al heel veel! Samenvattend? Lief zijn voor jezelf en voor anderen. Altijd aardig zijn voor mensen.’’
Wie is je favoriete collega?
‘’Hahahaha…’’ Nicole blijft even stil om over deze strikvraag na te denken: ‘’Roderick..? Hahahaha, nee, mocht je willen! Met jou kan ik goed schakelen, creëren en brainstormen, met Nick gaat dat bijvoorbeeld weer minder goed, maar kan ik wel weer heel chill strategische plannetjes uitwerken. Tamar is weer heel fijn voor hele concrete dingen, of als ik iets van cijfers of inzichten nodig heb. Het verschilt zo erg! Juist daarom zijn we zo’n lekker geheel! Als we allemaal hetzelfde zijn dan werkt het niet.’’
Heb je voor die kantoorhond nog specifieke voorkeuren?
‘’Voor het verhaal een Corgi natuurlijk, maar eigenlijk vind ik dat niet eens het leukste ras. Het maakt me niet zoveel uit, als het maar gewoon een leuke sociale en gezonde hond is. Ik ben sowieso al gelukkig als er een hond is.’’
Welke vraag heb ik niet gesteld die ik wel had moeten stellen?
‘’Misschien kun je vragen waarom ik zo straal?’’
Waarom straal je zo?
‘’Ik heb een neon roze blouse aan!’’
Hij is geweldig! Is er nog een boodschap die je de lezers mee wil geven?
‘’Ehm… Wacht ff: Ik heb wel iets in m’n hoofd…. Sowieso is de wereld mooier als er mooi design is, haha! Alles wordt beter wanneer het mooi vormgegeven is. Dat is een feit! Daarom is mijn boodschap: wees gewoon een beetje lief en investeer in een designer… 😉 En kijk ‘s naar de invloed die je hebt op de wereld. Bijvoorbeeld in vleesconsumptie, in reizen, in wat dan ook. En kijk eens wat je kan doen om die impact te verminderen. Of misschien werk je bij een groot bedrijf dat heel vervuilend is. Spreek dan ‘s mensen aan die daar verandering in kunnen brengen en probeer dat zo in gang te zetten. We hebben allemaal invloed. Jij ook!’’
