Duurzaamheid
“Bomen zijn net als mensen, met een klein beetje druk komen vaak de mooiste resultaten boven”
Door: Roderick Schlimmer
Op woensdag 8 december 2021 schoof Corekees oprichter Nick van Heesewijk bij ons aan voor een interview. We hebben hem doorgezaagd en meer geleerd over zijn persoonlijke leven en zijn eerste jaren als ondernemer. De conclusie? Een interessante vergelijking tussen mensen en bomen… Een klein beetje beroepsdeformatie is ook onze Nick niet vreemd.
Hi Nick, waar kom je eigenlijk vandaan?
‘’Ik ben opgegroeid in een klein dorpje vlakbij Utrecht. Ik vond het er saai en vroeg me regelmatig af of ‘dit het leven nou was’. Dat veranderde gelukkig toen ik ging studeren.’’
Oh, vertel?! Waar heb je gestudeerd?
‘’Ik wilde eerst in Amsterdam gaan studeren maar koos uiteindelijk toch voor Groningen. Mijn zus studeerde daar en ik vond het er leuk. Echt dat klassieke studentenleven. In Groningen begon voor mij het leven pas echt. Toen ik daar aankwam was ik nog een lulletje rozenwater met zo’n scheiding in het midden van m’n haar en twee van die ‘komma lokken’ naar beneden. Het studentenleven heeft me goed gedaan. Ik ben in een studentenhuis gaan wonen en ging bij een vereniging. Wat een tijd: feesten, colleges, avontuur, alles erop en eraan. Het grootste gedeelte van mijn huidige vrienden heb ik hier aan over gehouden.’’
En na je studie?
‘’Toen ben ik gaan werken bij een marketingbedrijf in Amsterdam waar ik ook mijn scriptie geschreven heb. Het werken voor een baas lag mij niet. Een van de managers was iemand die ‘dit mag in het vervolg niet meer gebeuren!’ riep wanneer ik 5 minuten te laat binnen kwam. Ik trok dat heel slecht omdat ik wel degene was die altijd als laatste weg ging. Toen het bedrijf naar Londen verhuisde en mijn baan ophield, zag ik dat als uitgelezen kans om te proberen Corekees van de grond te krijgen.’’
Hoe ben je precies begonnen met Corekees?
In de zomer van 2016 ging ik naar Paraguay om mijn oom Marcel – de oprichter van Investancia – op te zoeken. Daar kwam het Corekees-plan echt tot leven. Ik had in mijn laatste maanden loondienst al wat geld opzij gezet. In de avonduren werkte ik aan Corekees en ik had genoeg gespaard om het een aantal maanden vol te houden. Toen zei ik tegen mezelf: ‘drie maanden heb je voor je eigen bedrijf, daarna zoek je weer een baan’. Die baan is nooit meer gekomen.
Hoe waren die begindagen als ondernemer?
‘’Waanzinnig! Ik snapte er nog geen reet van, maar het was wél een mooi avontuur. We hadden toentertijd niets; geen businessplan of website. Ik deed maar wat…’’
Hoe heeft Corekees je leven veranderd?
‘’Nu heb ik het gevoel dat ik zélf het verschil kan maken. Tijdens mijn studie blonk ik nooit echt uit. Hoe meer studiedruk ik ervaarde, des te minder ik deed. Dit tot ongenoegen van mijn vader. Hij vond dat ik het wel kon, maar niet deed. Dat heeft tot frictie geleid. Ik deed ook nooit wat ik écht leuk vond. Dat begon pas bij het ondernemen.’’
Ben je een goede ondernemer?
‘’Daar heb ik vaker over nagedacht, maar ik weet niet zeker of je goed kunt zijn in ondernemen. Ik denk dat het mij wel ligt, omdat je een generalist moet zijn; je moet alle aspecten op redelijk niveau beheersen. Ik vind het ook mooi dat er een soort continue chaos heerst. De kunst is om daar rustig in te blijven en koers te houden. Of ik zelf echt een goede ondernemer ben? Dat valt nog te bezien…’’
Wanneer is iemand een goede ondernemer?
‘’Het makkelijke antwoord is natuurlijk als iemand een visionair is, zoals Elon Musk of Steve Jobs. Maar de basis is natuurlijk gewoon waarde creëren. Ik denk dat het begint bij een bedrijfsconcept waar meer geld uit komt dan dat er in gaat: een economische waarde creëren. Dat is in beginsel het makkelijkst in geld uit te drukken, maar ook in duurzaamheid. Wat doe je precies voor de wereld of voor de mensen om je heen?’’
Wat zou jij ‘Nick de student’ meegeven met de kennis van nu?
“Er zijn meerdere wegen naar Rome”. Ik was een redelijke student maar ik genoot vooral van het leven, stond veel in de kroeg en was veel met vrienden bezig. Ik maakte me toen wel zorgen want ik moest mij ontwikkelen, zorgen dat m’n CV op orde was. Nu is dat minder belangrijk, als ondernemer kijkt niemand daarnaar. Je hoeft nooit te solliciteren.’’
En dan nu van het verleden naar de toekomst! Waar wil je met Corekees naartoe?
‘’Ik denk meteen aan duurzame investeringsplatformen, bedrijven die hetzelfde doen. Er zijn bijvoorbeeld een aantal partijen met als missie om de wereld te ‘vergroenen’. De meesten hebben geen winstoogmerk; die draaien de zaak op giften, ambassadeurs etc. Sommigen hebben waanzinnige marketing en bouwen echt een label. Betrokkenen staan achter de organisatie en er gaat geld naar toe zonder dat er veel geld uitkomt. Dan heb je als onderneming ook iets voor elkaar gekregen! Ze creëren een energie waar mensen goed op gaan. Dit vind ik wel een voorbeeld.’’
Wat doe je naast het planten van bomen?
‘’Ik sport veel. Hardlopen vind ik erg leuk. Ik train met een hardloopgroep vol met idioten die verschrikkelijk hard lopen. Dat vind ik mooi, zelfs al loop ik achteraan de groep. Wielrennen en golfen doe ik daarnaast ook heel graag. En ik spreek veel af met vrienden, waaronder die uit mijn tijd in Groningen. Dat is groot deel van mijn sociale leven. Gelukkig wonen de meesten van hen in een straal van één kilometer rondom mijn huis in Amsterdam. Daarnaast ben ik vaak in Rotterdam. Daar woont m’n vriendin en ik besteed naast het bedrijf natuurlijk veel tijd met haar.’’
Er is nog een Rotterdamse vrouw in jouw leven… Jouw compagnon/nicht Tamar! Hoe vind je dat?
‘’Ja, perfect! Ze houdt mij op het rechte pad en is op het juiste moment eigenwijs. Ze weet dingen goed te verwoorden naar mij toe en dat helpt ons om de juiste richting te kiezen. Tamar trekt zich niets aan van de waan van de dag. Als wij niet weten hoe iets moet dan is zij vaak degene die zegt: dit is het beste om te doen.’’
Dus als Tamar wat zegt, ga jij daar in mee?
‘’Bijna altijd. Ze kiest haar momenten zorgvuldig uit. Het is dan altijd een doordachte keuze. Ik roep de hele dag ‘we moeten naar links’ of ‘we moeten naar rechts’ maar als zij zegt ‘we moeten hier naar links’, dan is daar zorgvuldig over nagedacht. Dit advies volgen we dan bijna altijd op.’’
Hebben jullie ooit over zoiets echt een knallende ruzie gehad? Dat je echt lijnrecht tegenover elkaar stond?
‘’Inhoudelijk niet echt. Soms over kleine dingen. In het begin deden we altijd ’steen-papier-schaar’ als we het niet met elkaar eens waren. Dan lieten we het lot bepalen. Over grote en strategische dingen zijn we het eigenlijk nooit oneens. We voelen elkaar aan en zitten op dezelfde lijn. Toen we net gingen samenwerken was de switch van neef en nicht naar compagnons wel even wennen maar dat ging al vrij snel goed.
Wat vond jij het lastigste toen aan samenwerken met Tamar?
‘’Ze is wat introverter, minder uitgesproken. Wanneer we het niet eens zijn wil ik het direct oplossen. Tamar zegt dan: ‘ik kom bij je terug, ik moet hier even over nadenken’. Ze blijft dan ijzig kalm. Dit heeft wel eens gebotst.’’
Heb jij vaak dat er op onverwachte moment ideeën naar boven komen?
‘’Dat gebeurt op de onverwachte plekken: onder de douche, tijdens het hardlopen of op reis. Dat zijn juist de momenten waarop de beste ideeën naar boven komen.’’
Nu verder met Corekees, wat zou jij omschrijven als het hoogtepunt van 2021?
‘’De investering van DGB Group, zonder twijfel.’ antwoord Nick met een voldane blik op zijn gezicht. Na lang wikken en wegen hebben we een nieuwe aandeelhouder aan boord genomen voor een investering; een kapitaalinjectie waarmee wij echt onze plannen uit kunnen voeren. Ik denk dat dit dermate veranderlijk is voor de levensloop van Corekees, dat dit de grootste invloed gaat hebben.’’
Ben je daar trots op?
‘’Ja. Ik vond het aan de ene kant spannend, want je geeft een stuk van je kind weg. We hebben dit zelf opgericht en op zo’n moment weet je niet precies wat er gaat gebeuren, wie je aan tafel neemt en hoe dit zich ontwikkelt. Maar ik vind het onwijs vet dat een beursgenoteerd bedrijf onze hele organisatie doorlicht en denkt: “jullie snappen het en wij willen investeren”. Dat is een groot compliment. Dit is de bevestiging als ondernemer dat een objectief iemand het ook goed vindt!’’
Hoe zie jij de toekomst van Corekees voor je?
‘’Eerst gaan we het investeringskapitaal zo goed mogelijk inzetten in de ontwikkeling van Corekees. Het moet een goed draaiende fabriek worden waar meer in komt dan er uit gaat. De machine moet rendabel worden. Dat is hard werken maar het gaat wel de goede kant op. En als dat eenmaal zover is, gaan we het uitbouwen. Daarnaast willen we zoveel mogelijk projecten live hebben om de wereld te verduurzamen en alle investeerders rendabel laten zijn. Dan worden we het grootste duurzame investeringsplatform van Europa, dat is de doelstelling.’’
Wat zou je als oprichter van Corekees tegen de investeerders willen zeggen?
“Ik zou ze vertrouwen willen geven. Ik heb weleens klanten aan de lijn die zeggen: ‘ik vind het tof en ik investeer een beetje maar ik vind die bomen zo ver weg!’ Dat snap ik maar ik vind het ook jammer. Ik ben in Paraguay geweest en ik weet wat ons bedrijf doet, met wie we zaken doen en wat de risico’s zijn. Daarom vind ik dat dit zo’n waanzinnig project is! Ik zou willen dat investeerders ook zien, voelen en weten wat ik zie, voel en weet.’’
Ik kan mij voorstellen dat dat moeilijk is voor investeerders, want jij hebt de bomen gezien en gevoeld maar veel klanten niet..
‘’Ja dat klopt. Dat gevoel kun je een beetje overbruggen maar niet helemaal. We hebben nu meer dan 800 investeerders. Die kunnen we niet allemaal meenemen naar Paraguay en ook te paard tussen de bomen laten rijden… We zijn wel aan het onderzoeken of we satellietbeelden, dronebeelden of externe instanties ernaar kunnen laten kijken zodat we investeerders meer kunnen verzekeren van: ‘kijk, jouw bomen staan daar’. Dat geeft nooit hetzelfde gevoel, maar het is wel een oplossing om het grootste gedeelte van het gevoel over te dragen aan de investeerders. We verwachten overigens dat dat gevoel van investeerders met de jaren zal verbeteren. Helemaal wanneer we het eerste rendement uitgekeerd hebben!’’
Heb je er zelf altijd vertrouwen in?
‘’Ja. In het product 100%. Er blijft natuurlijk een agrarisch risico waar wij geen invloed op hebben. Als het opeens weken lang stevig vriest of als er een Pongamia-ziekte komt hebben we een uitdaging. Maar zullen we ook altijd eerlijk communiceren naar onze investeerders. Ondernemers-technisch gezien heb ik soms weleens twijfels. Ben ik de juiste man om dit te doen? Hebben Tamar en ik de kennis om dit van de grond te krijgen? Meestal denk ik dat het lukt en zit er energie en vertrouwen in, maar er zijn soms nachten dat ik wakker lig en denk ‘misschien ben ik toch niet de juiste man voor deze klus’. Tegelijkertijd heeft die angst ook nut. Het is ook een soort van drive.’’
Hoe bedoel je dat?
‘’Je moet een beetje onder druk staan om het beste uit jezelf te kunnen halen. Onze bomen staan bijvoorbeeld één keer per jaar onder water. Dan hebben de bomen stress en denken ze dat ze het niet gaan overleven. Om hun genetica levend te houden, creëren ze bloemen en uit deze bloemen komen het jaar daarna de noten! Kortom: als je de bomen één keer per jaar onder druk zet, haal je het beste uit ze naar boven. Daar worden ze veel productiever van. Met veel mensen werkt dit denk ik net zo: als ze af en toe een klein beetje onder druk staan, komen de mooiste resultaten naar boven.
Heb jij vragen voor Nick die in dit mail interview niet aan bod gekomen zijn? Of wil je meer weten over de CEO of over Corekees? Neem dan contact met hem op via deze link. Hij staat je graag te woord.
